Saflık Değil, Bilinçli İyilik

İyi insan, aklından kötülük geçirmeyen saf bir varlık değildir; asıl iyilik, kötülüğün ve yanlışın farkında olup ona kapılmamayı, seçimlerinde her zaman doğru ve güzel olanı tercih etmeyi gerektirir. İyi insan, hayatın karmaşası ve zorlukları arasında yolunu kaybetmeden, vicdanının rehberliğinde ilerleyendir. O, yalnızca hatasız olan değil, bilinçli olarak iyiliği savunan ve etrafına ışık saçan kişidir. Küçük bir sözde, basit bir davranışta, hatta görünmez bir eylemde bile iyiliği seçebilen, adalet ve merhameti elden bırakmayan kişidir. İyi insanın gücü, saf olmakta değil, farkındalıkla iyiliği tercih etmekte yatar; karanlık düşünceleri görebilmek ve buna rağmen doğru olanı yapabilmektir.